Prokletije
Poslato: 24 Maj 2013, 16:46
Posle povratka iz Albanije skrenuli smo kod Gusinja i zaputili smo se ka obroncima Prokletija.
Prokletije su planinski venac koji se proteze u istočnoj Crnoj Gori, južnom delu Srbije (Kosovo i Metohija) i severnoj Albaniji. Prokletije su visok planinski venac na jugoistočnom rubu Dinarskog planinskog sistema.
Najviši vrh Prokletija Jezerski vrh visok 2.692 m je istovremeno i najviši vrh Dinarskih planina. Drugi po redu je Đeravica na Kosovu i Metohiji sa 2.656 m. Đeravica je ujedno i najviši vrh Srbije.
Najveći deo planine sa severne strane je prirodni park koji zauzima oko 1.000 km².
Prokletije su u prošlosti različito nazivane: „Beriseldi“, „Severnoalbanski Alpi“, „Alpi na jugu Evrope“, „Crnogorski Alpi“ i dr. Današnji naziv u množini - Prokletije, jer označava veći broj planinskih venaca, prvi je uveo čuveni geograf Jovan Cvijić. Istražujući ovu planinsku grupu, on je primetio da ovdašnje srpsko stanovništvo naziva Bogićevicu, Greben, Bjelič, Karanfile i Trojan zajedničkim imenom Prokletije, što znači proklete planine. Ovaj naziv Cvijić je u svojim radovima proširio na čitav planinski venac počev od Skadarskog jezera pa sve do Ibra i Metohije. Naziv je danas prihvaćen u opštoj terminologiji i toponimiji.
Albansko stanovništvo Prokletije naziva (alb. Bjeshkët e Nemuna) što u prevodu znači „proklete“ ili „zabranjene“ planine. Naziv Prokletije ima dvostruko etimološko značenje. Ono simbolizuje, ne samo prirodne odlike ovog prostora (krševitost, divljinu, neprohodnost), već i nekadašnje društveno-istorijske prilike koje su bile prisutne na ovom prostoru (lična nesigurnost, anarhija, razne opasnosti i dr.).
Ja sam posetio deo Prokletija koje se naziva Karanfili.
Masiv Prokletija u Daljini
Sneg se otapa sa vrhova pa cini vodom bogatu dolinu
Retke biljne vrste molika, munika, forzicija, vulfenija, runolist i druge, su zastićene zakonom. Na Prokletijama, Komovima i Bjelasici zastupljeno je nekoliko stotina lekovitih biljnih vrsta, od kojih se kao značajnije ističu 160 vrsta. Među njima veliki broj je lekovit, vitaminozan ili jestiv. Oko 60 biljnih vrsta ovdašnje stanovništvo vekovima koristi za domaću upotrebu, tj. za lečenje raznih bolesti.
Prokletije su planinski venac koji se proteze u istočnoj Crnoj Gori, južnom delu Srbije (Kosovo i Metohija) i severnoj Albaniji. Prokletije su visok planinski venac na jugoistočnom rubu Dinarskog planinskog sistema.
Najviši vrh Prokletija Jezerski vrh visok 2.692 m je istovremeno i najviši vrh Dinarskih planina. Drugi po redu je Đeravica na Kosovu i Metohiji sa 2.656 m. Đeravica je ujedno i najviši vrh Srbije.
Najveći deo planine sa severne strane je prirodni park koji zauzima oko 1.000 km².
Prokletije su u prošlosti različito nazivane: „Beriseldi“, „Severnoalbanski Alpi“, „Alpi na jugu Evrope“, „Crnogorski Alpi“ i dr. Današnji naziv u množini - Prokletije, jer označava veći broj planinskih venaca, prvi je uveo čuveni geograf Jovan Cvijić. Istražujući ovu planinsku grupu, on je primetio da ovdašnje srpsko stanovništvo naziva Bogićevicu, Greben, Bjelič, Karanfile i Trojan zajedničkim imenom Prokletije, što znači proklete planine. Ovaj naziv Cvijić je u svojim radovima proširio na čitav planinski venac počev od Skadarskog jezera pa sve do Ibra i Metohije. Naziv je danas prihvaćen u opštoj terminologiji i toponimiji.
Albansko stanovništvo Prokletije naziva (alb. Bjeshkët e Nemuna) što u prevodu znači „proklete“ ili „zabranjene“ planine. Naziv Prokletije ima dvostruko etimološko značenje. Ono simbolizuje, ne samo prirodne odlike ovog prostora (krševitost, divljinu, neprohodnost), već i nekadašnje društveno-istorijske prilike koje su bile prisutne na ovom prostoru (lična nesigurnost, anarhija, razne opasnosti i dr.).
Ja sam posetio deo Prokletija koje se naziva Karanfili.
Masiv Prokletija u Daljini
Sneg se otapa sa vrhova pa cini vodom bogatu dolinu
Retke biljne vrste molika, munika, forzicija, vulfenija, runolist i druge, su zastićene zakonom. Na Prokletijama, Komovima i Bjelasici zastupljeno je nekoliko stotina lekovitih biljnih vrsta, od kojih se kao značajnije ističu 160 vrsta. Među njima veliki broj je lekovit, vitaminozan ili jestiv. Oko 60 biljnih vrsta ovdašnje stanovništvo vekovima koristi za domaću upotrebu, tj. za lečenje raznih bolesti.
